ما که ندیده ایم...

اما میگویند خیلی حال خوشی است

کسی دوستت داشته باشد!

کسی بیاید

که رفتن را بلد نباشد!

اما قلق ات رابداند!

دستت را بگیرد

ببرد دور دست ها

هی سلفی بگیرید...

و

با تمام اهنگ های شاد عاشقانه 

در رویاهایش برقصد!

اینده نگر باشد!

خودش و تو را

در بهترین روز هر ادمی،در ان لباس های شیک عروس و دامادی تصور کند!برنامه بچیند!

شاملو را از بَر باشد!

تا دلت گرفت

براید بزند زیر اواز،حتی اگر مضحک بخواند!

کسی باشد

که تا پیام مان را میبیند

زود دست به کار بشود و ایز تایپینگ شود!

به دور از تمام غم ها و سختی ها و مشغله هایش

وقتش را کامل به نام ات بزند!

خنده ات...زنده بودنت

حتی نفس کشیدنت

بهانه شکر گذاریش باشد!

دوست داشتنش

بهانه خوب بودنش!

خودش را نگیرد...

به تو بدهد  آغوشش را..

هی صدایت بزند

تا

جانم بشوند!

باید کسی باشد

ادم را به حال خودش رها نکند...

باید

حسرت عشق دیگران را،به دلت نگذارد...

ما که ندیده ایم

اما میگویند

آن هایی که همدیگر را دوست دارند

عجیب شبیه یکدیگرند‌...!

و ما

چقدر شبیه تنهایی مان شده ایم...

خوشا به حال شما

 کسی را دارید

جوری دوستتان دارد،

که با پیدا نکردن نیمه گمشدتان،

هیچ وقت

خودتان را گول نمیزنید!

خطرناک تر از آدمی که میاد و بندت می کنه و میره

تویی که این بند رو همچنان با دو تا دست نگه میداری

- اگر كسی را نخواستی

نيمه شب نگو

تا صبح صبر كن

صورتی كه در تنهايیِ شب

از ناراحتیِ نخواستنت سرخ شود ،

ديگر هيچ بوسه ای را قبول نمی كند...

مُرَدد بود

بينِ ماندن و رفتن

"اصرار" كردم به ماندن

رفتن را ترجيح داد

"اصرار"

رفتنى ميكند آدمها را

تو فک کردی فقط زن ها دلبری بلدند

نــه جانم....

بعضی مـردا

درست وقتی دارند آستینِ پیراهنِ چهارخانه اشونُ تا میزنن و زیر لب آهنگ میخــونن و ابروهاشون تویِ هم گره خـورده، میشن دلبـر ترین آدمِ روی زمین، یطوری که ضعف میکنی براشـون اصلا...

یا یکـی از همان وقت هایی که کنترلِ تلوزیونُ با مظلومیت سمتت می گیرن و قراره از فوتبال دیدن دل بکنن....

اصلا راه نداره، باید مُـــرد برایِ نگاهش، خودِش، شیطنتی که وول میخـوره تویِ مظلومیتش....

فکـر میکنی مـردا دلبری بلد نیستن؟

شده کلافگیِ یکی از این موجوداتِ دیوانه را وقتی دارن ظرف می شورن و پیشبند بسته و نمیدونن جایِ این بشقاب و اون لیوان کجاست رو ببینی و براشـون جـون ندی، دلت نَـره، قند آب نشه توش....؟

میتـونی ذوقِشُ، برقِ چشمـایِ مهربونشُ وقتی کج و کوله برات لاک میـزنه و تن تن فوت میکنه ببینـی و هزار بار تویِ هر ثانیه نمیـری و زنده نشی؟ 

مـَـردا

خیلی بیشتـر از زن ها دلبـــری بلدن....

خیلی بیشـتر بلدن چطور تمامِ قلبتُ مالِ خـودشون کنن...

وقتی به یه مــرد نزدیک شدی

مواظبِ دلــت  باش

بحثمان كه ميشد...

حرفهاى دلمان را...

به زبانِ آهنگ براى يكديگر ميفرستاديم...

من با ترانه هاى انتخابى ام تصدقش ميرفتم و او تا ميتوانست ناز ميكرد...

آنقدر اين بازىِ شيرين ادامه داشت 

تا مجبور ميشدم برايش بنويسم:

+آشتى؟

-آشتى!!

هميشه بحث كردن مشكل را حل نميكند...

گاهى بايد حرفِ دلمان را بسِپاريم...

به نُت ها...

به ترانه ها...

به آنهايى كه دقيقاً همانجايى كه لال ميشويم...

به كمكمان مى آيند...

آنهايى كه انگار داستان زندگيمان را از بَر كرده اند...

شيرين است...

يكبار امتحان كنيد...

\"زبانِ آهنگ ها را\"

كسى كه منتظر ميماند تا انتخاب شود،

هيچوقت خوشبختى را تجربه نخواهد كرد!

براى خوشبخت شدن بايد جسور بود و

دل را به دريا زد!

اصلاً بايد هرچه در اين دلِ لعنتى ميگذرد را بريزيد بيرون!

نهايتش اين است؛

زندگي ات را با "اي كاش" ها پيش نميبرى....

آدمی که دوستت دارد

خیلی زود برایت عادی می شود

حرف هایش، دوستت دارم هایش...

و تو خیلی زود کلافه می شوی

از بهانه هایش، اشک هایش، توقع هایش...

و چون تصور می کنی که همیشه هست، همیشه دوستت دارد؛

هیچوقت نگاهش نمی کنی

نگرانش نمی شوی

برای از دست دادنش نمی ترسی...

او همیشه هست

اما

او هم آدم است

روزی که کارد به استخوانش برسد

کوله بار اندوهش را برمی دارد

و بی سر و صدا می رود...

حسی به من می گوید

آن روز

بی اراده صدایش می زنی

اما

جوابی نمی آید...

فقط

برایت

جای پایش می ماند

- جمعه شاعر ترين روزِ هفته است..

 با نسيم ملايمِ بالِ يك شاپرك پلك های خوابش می پرد ..

با خميازه ی نور نفس نفس میزند..

 خورشيد كه می رود، گريه اش می گيرد سرش را روی پای هفته می گذارد بغضش راه می رود روی حنجره هفته..

 شعر كه می گويد موسيقی و ماه به آسمان می آيد ...

- جمعه ات را وابسته به هيچ بنى بشرى نكن خودَت بسازَش..

 تمامِ آنهايى كه جمعه هايشان بوىِ كسلى ميدهد منتظرِ كسى مانده اند ، 

كه براى هميشه قالِشان گذاشته..